Donderdag 14 Juli Banff - Lake Louise

Deze morgen word ik om 6 uur wakker, elke dag iets later, vanaf morgen is mijn lichaam afgesteld op lokale tijd. Stillekes aan wordt de rest ook wakker. Ik inspecteer mijn wonden en zie dat ze een mooi kleurtje appelblauwzeegroen hebben. De zwellingen zijn gelukkig voorbij en ik heb geen last om te stappen. Vandaag vertrekken we naar Lake Louise maar eerst gaan we Johnston Canyon bezoeken. Deze canyon is heel gekend voor de twee watervallen die er zijn, Lower Falls en Upper Falls. In totaal een 5 km wandeling. Je kan ook nog verder naar de Ink Pots, 5 waterpoelen die nog hoger liggen maar daar hebben geen tijd voor. Johnston Canyon is blijkbaar heel druk en het pad naar de watervallen redelijk smal, gezien iedereen wakker is beslissen we om tegen 7 uur te vertrekken om de drukte voor te zijn. Voldoende water en een snack want er is geen tijd voor ontbijt. We nemen een truitje mee want het is slechts 4 graden buiten. Deze Canyon ligt een 20 minuutjes rijden van Banff en is eigenlijk op de weg naar Lake Louise maar het is te vroeg om door te rijden, dus straks dezelfde weg terug. De parking bij de Canyon is praktisch leeg, dus een goed idee om zo vroeg te komen. We komen maar een paar mensen tegen op het pad, dat inderdaad smal is maar heel goed aangelegd en is zelfs toegankelijk voor buggy’s. Het is wel redelijk fris, goed dat we onze truitjes mee hebben. De beentjes hebben wel koud. Langs het pad stroomt de rivier door de canyon, het uitzicht is super met de granieten bergen aan de ene kant en het bos aan de andere zijde. Het pad ligt op momenten langs een granieten bergwand met overhangende rotsen. Na een kleine 2,4 km komen we eerst aan bij de Lower Falls, dit is een waterval die door een vernauwing in de rots bovenaan valt in een poel en dan verder stroomt. Er is een bruggetje vlak voor de waterval en een grot waar je door kan om heel dicht bij de waterval te komen. Als je hier wat later op de dag komt staat hier een lange rij om in de grot te gaan want iedereen wil natuurlijk een foto vlak bij de waterval. Dus wij ook, en er staat slechts een gezin voor ons. Het is spectaculair om zo dicht bij het water te staan en we worden natuurlijk nat, en het is koud, maar voor een foto hebben we dit over. In de winter kan je deze plek ook bezoeken en dan zijn de watervallen bevroren. Moet ook prachtig zijn.           

We stappen nog een 800 meter naar de Upper Falls, klinkt niet ver maar is toch en stukje bergop. Terug door de bossen en doordat het zo vroeg is zijn er niet veel mensen dus opletten voor beren want we zijn hier in Bear Country 😉. Ik had gelezen dat de Lower Falls het mooist zijn maar dat vinden wij niet, de tweede waterval is eigenlijk nog mooier. We gaan nog veel watervallen zien hier in Canada, een land met veel meren, bergen en rivieren, kan niet anders.

Omdat het hier zo mooi is belt Kaan met Loreen aan de Lower Falls, Deniz met Aline en ik met mijn papa aan de Upper Falls. Ik toon papa waar we zijn en hij is super content dat we bellen en hem via de telefoon Canada laten zien. Hij is super content en ik beloof hem om mooie plekken te bellen zodat hij een glimps krijgt van Canada, zelf zal hij hier toch nooit komen.

Rond 9u30 rijden we terug naar het hotel om in te pakken en uit te checken. Ondertussen is het al wat warmer. We gaan brunchen in Tooloulouse, een diner waar je de hele dag kan ontbijten. Nog even boodschappen doen zodat we in onze lodge kunnen bbq’en en ontbijten. We verblijven in Paradise Lodge dicht bij Lake Louise en daar is geen restaurant. En na een weekje is het wel leuk om niet op restaurant te gaan en zelf iets te maken.

Lake Louise ligt een 60 km van Banff en je kan er op twee manieren geraken, wie de Trans Canada Highway (snelle route) of via de Bow Valley Parkway (de pittoresk route) waar je meer kans hebt om wilde dieren te spotten. We maken eerst een stop bij Lake Minnewanka, het meer dat we vanaf Sulphur Mountain zagen. Op de weg remmen de auto’s voor ons plots omdat een geitje midden op de baan staat en niet van plan is aan de kant te gaan waar de rest van de familie zich bevind. Deze geiten zijn veel groter dan die je bij ons ziet. We zien ook een eland onverstoord grazen langs de weg. Na eventjes de voeten verfrist te hebben in Lake Minnewanka en steentjes ketsen gaan we eindelijk op weg  naar Lake Louise. Ik heb hier al zoveel over gelezen dat ik echt wel nieuwsgierig ben hoe het eruit ziet. We rijden langs de Bow Valley Parkway en hopen een beer te spotten, en zowaar we hebben geluk. Aan de kant van de weg zijn een moeder beer met twee jongen aan het smullen van besjes die langs de baan groeien. Net als ons stoppen een aantal auto’s om foto’s te nemen. De beren kijken even op en eten onverstoord verder.

Tegen de avond komen we dan toe in onze lodge. Het is een heel mooie locatie, lage houten gebouwen verspreid over het terrein, veel groen, vooral het gras ziet er prachtig uit. Een ander gekend meer hier in de buurt is Lake Morraine. Ik had al gelezen dat dit meer een heel kleine parking heeft en snel vol is. De parkwachters sluiten dan de weg ernaar toe af. We passeren de afslag en inderdaad de weg is afgesloten. We rijden dan naar Lake Louise dat eigenlijk maar 2 km van onze lodge is, maar we zijn allemaal moe en zien het niet meer zitten om nog veel te stappen. Lake Louise is alles wat erover geschreven is. Lake Louise voor zijn turquoise water gevoed door smeltende gletsjers is omringd door hoge bergen en een prachtig hotel, Chateau Fairmont Lake Louise. Het is inderdaad zo mooi als beschreven en wordt per jaar door 1 miljoen toeristen bezocht. Je kan langs het meer wandelen, verschillende trails volgen of met een kano varen. De late middag zon schijnt op het meer en ondanks de velen mensen is het hier prachtig. Het toerisme is nog niet op volle kracht terug en ik ben blij dat we hier nu zijn want ik kan me voorstellen dat het hier nog drukker is als iedereen net als vroeger begint te reizen. We zijn al een aantal Belgen en Nederlanders tegengekomen maar er zijn veel minder toeristen uit China.

We krijgen stilaan honger en keren terug naar onze lodge. Nog even checken of de baan naar Lake Morraine open is, maar nee hoor, nog steeds gesloten, waarschijnlijk veel volk om de zonsondergang te zien. Zonsopgang is hier ook populair en blijkbaar gaan mensen uren voor zonsopgang naar het meer. Het praktische in Canada is dat je in veel hotels een wasserette hebt. Na een weekje is het wel handig om een wasje te doen. Terwijl de was draait gaan wij eten. De bbq is voor ons al klaargemaakt, we hoeven enkel het vlees te bakken, een paar biefstukken, zalm voor Ayhan, gevulde aardappelen en sla. Meer moet dat niet zijn. Het smaakt enorm maar de muggen maken het ons heel lastig. Van zodra we gegeten hebben vluchten we naar binnen. Dag 5 zit er ook alweer op.