Zondag 24 juli - Victoria

We hebben voor vandaag een walvis tour geboekt. In de wateren rond Victoria  vind je bultrug walvissen en orca’s. In mijn hoofd is de tour om 10u30 en je moet een 30 minuten voor vertrek aanmelden om documentatie in te vullen. Na het ontbijt, het is ondertussen 9u45 check ik het adres en zie dat de tour om 10 uur is. In paniek bel ik de firma waar we geboekt hebben en vraag of we nog op tijd zijn. Gezien ons hotel dicht bij de haven is halen we onze tour nog net op tijd. Oef, dat was even schrikken. We tekenen de papieren die de maatschappij vrijwaren van enige verantwoordelijkheid en krijgen dan een snelle briefing van de kapitein. Het is wel wat fris deze ochtend maar we krijgen dikke pakken die ons warm houden en tegelijk dienen als lijfvest. Onze kapitein waarschuwt ons dat het mogelijk is dat we niets zien. In dat geval kunnen we op een andere keer de tour gratis doen. Maar in principe is de kans 99% dat je iets ziet. We vertrekken me z’n tienen in een zodiac waar je zowel binnen als buiten kan zitten. Er zijn heel wat maatschappijen die een walvisvaart aanbieden. Ook hier zie je de invloed van corona, geen van de boten zijn volgeboekt. We varen ongeveer een uurtje tot een plek waar meestal walvissen gespot worden. We zien net een bultrug onderduiken in de verte. De boten moeten op geruime afstand van de dieren blijven om ze niet te storen. Orca’s zijn hier winter en zomer maar zijn met uitsterven bedreigd omdat hun enige voedingsbron, de shinook zalm ook aan het verdwijnen is. Bultruggen eten van alles, vissen, zeeleeuwen, plankton. Deze dieren overwinteren in Hawaii, paren daar en in de zomer komen ze naar hier om te bevallen. Een zwangerschap duurt ongeveer 10 maanden. We blijven even liggen met de Zodiac op dezelfde plek maar er komt geen walvis meer opduiken. Ze kunnen tot 15 minuten onderwater blijven en komen dan weer boven om een luchtje te scheppen.  Rondom ons is het redelijk mistig en we worden op een bepaald moment volledig door mist omringd. De kapitein vaart naar een andere plek en ja hoor, hier hebben we meer geluk. We zien moeder bultrug en haar kalf. Verschillende boten vormen een grote cirkel rond de walvissen die regelmatig boven komen, we zien vooral het jong met zijn vinnen zwaaien. Het is wel van een serieuze afstand maar dichter mogen ze niet varen. Plots spot Ayhan iets in zijn ooghoek, het is een zeeleeuw die parmantig rond onze boot zwemt. Het is een grappig zicht als hij zwemt en af en toe onze kant opkijkt, alsof hij wil zeggen, vergeet die walvissen, neem maar foto’s van mij. Blijkt dat deze zeeleeuwen de walvissen soms pesten, ze zwemmen heel dicht bij hen en dan weer weg. Na een tijdje varen we weg naar een paar eilanden waar zeeleeuwen liggen te zonnen. Zeeleeuwen kunnen tot 2 km diep in de zee duiken. We zien ook nog een witkoparend (bald eagle) en dan is het tijd om terug te varen naar de haven. De tour heeft 3 uren geduurd en we hebben genoten van de rit en waar voor ons geld gekregen. De kapitein bedankt ons om voor hun maatschappij te kiezen, de laatste twee jaren hebben ze amper business gehad. Ondertussen is de temperatuur gestegen en we vinden een restaurantje aan de haven waar we buiten kunnen zitten. Na het eten gaan we Craigdarroch Castle bezoeken. Dit huis/kasteeltje werd gebouwd in de 19de eeuw door koolmagnaat Robert Dunsmuir. Robert D. sterft voor het kasteel af is en na zijn dood neemt zijn vrouw het familiebedrijf over. Het kasteel is prachtig gerenoveerd en je kan je een voorstelling maken van hoe ze hier geleefd hebben door de verhalen die opgetekend zijn in de verschillende kamers. Detail: hier moesten we een maskertje dragen.

Na het bezoek aan Craigdarroch Castle wandelen we terug naar het centrum van Victoria (ong 2.5 km). Het is een leuke wandeling waar we heel mooie huizen passeren. We ontdekken een ander deel van Vancouver door verkeersvrije straten te doorkruisen. Terwijl Ayhan en ik een ijsje kopen, raken Kaan en Deniz aan de praat met een entertainer die ballonnen figuurtjes maakt. Hij daagt hen uit om een ballon op te blazen, maar het lijkt makkelijker dan het is en geen van onze jongens kan wat die man doet. Na 35 jaar ervaring blaast hij een ballon op in seconden. Ayhan gaat ook de uitdaging aan en hem lukt het wel maar het duurt toch eventjes. Nu we weten hoe moeilijk dit is hebben we veel meer respect voor deze entertainer. Uiteindelijk komen we terug aan de haven waar het luxueuze hotel The Empress staat. Dit hotel is deel van de Fairmont keten, net als het hotel aan Lake Louise. Kenmerkend aan dit hotel is de prachtig aangelegde bloemen voor tuin waar je vrij kan rondlopen. Ayhan doet hier ideeën op voor onze eigen tuin. De combinatie van bloemen is prachtig en geen onkruid te bespeuren in het gras. Vooral de grote witte madeliefjes omgeven door kleurrijke dahlia’s en begonia’s zijn prachtig. We gaan nog even terug naar ons hotel en drinken daar een aperitiefje.

Nog een laatste avondwandeling brengt ons tot bij Fisherman’s Wharf waar we een hapje eten en genieten van de ondergaande zon. Op het water liggen niet enkel jachten maar ook woonboten. We komen voorbij het parlementsgebouw dat stipt om 21u25 verlicht wordt. Heel mooi om te zien. Zo sluiten we onze laatste avond in Victoria af. Dit eiland is het waard om minstens een week door te brengen, wij hebben maar een fractie gezien hier in Victoria.