Dag 2 - kennismaking met New Orleans

14 oktober 2017 - New Orleans, Louisiana, Verenigde Staten

Alhoewel het laat was gisterenavond worden we op onze eerste dag in New Orleans heel vroeg wakker. Aangezien ik al een week in de VS ben is de jetlag voorbij, maar Ayhan heeft er helemaal geen last van. We ontbijten in het hotel, nothing fancy, eitje met aardappelen. Ayhan wou brood met kaas maar helaas, een Amerikaans ontbijt bestaat of uit eitjes, pancakes of granola. Het weer is prachtig, een helderblauwe lucht en warm weer, zo'n 30 °C, verwelkomen ons als we buitenkomen. Na het ontbijt rijden we naar het Barataria Preserve, een nationaal park dat grotendeels uit moerasgebied (swamp) bestaat. Ze noemen het ook de wetlands of de bayou. Om 10 uur is er een tour doorheen het park met een Ranger. Ik had een oudere heer verwacht, typische Ranger maar onze gids is een heel jonge dame, wel met de outfit van een Ranger, bruin hemd, khaki broek en natuurlijk een stetson. We begrijpen dat de tour is ingekort omdat er heel veel muggen (mosquito’s) zijn. We willen niet gebeten worden dus kopen we elk een armband tegen de muggen. Deze zouden zogezegd helpen tegen de muggen maar de volgende dag hebben we allebei dikke muggenbeten op onze arm. Ach ja wie weeet, zonder de armband stonden we waarschijnlijk vol met beten.  We maken een korte wandeling en de gids verteld met veel kennis over de natuur in het park. De cypres is hier een van de lokale bomen, het park is er vol van, deze bomen staan in het water en de wortels komen door de aarde en steken uit als stompen (zie je op de foto). Er landen een aantal muggen op onze armen en benen, ze zijn heel groot, niet wat wij kennen in België. Een deel van het park bestaat uit de hoge cypressen en dan komen we in een deel waar er enkel gras is. De bomen kunnen niet groeien in dit moeras. We wandelen over een houten pad dat over het moeras is aangelegd, tja je kan niet echt wandelen op het moeras. Een airboat tour kan je hier ook doen maar dat hebben we al in de Everglades gedaan dus dat slaan we over. De wandeling met de gids duurt niet lang dus beslissen we op ons eentje nog wat rond te wandelen. Er zijn verschillende trails in het park die je kan volgen. Wij nemen de Coquille Bayou trail, waar naar het schijnt veel muggen zijn maar daar merken we niets van. Er zijn wel heel veel groene libellen. Ayhan kan er een foto van trekken terwijl de libelle op zijn voet landt. We zien een slang, een hagedis met blauwe staart maar verder geen andere dieren. Alligators zijn hier ook maar we zien er geen enkele. Is ook niet erg, we hebben er voldoende gespot in Florida vorig jaar. Na nog een 45 minuten stappen beslissen we om te vertrekken. Het is gewoon veel te warm en enorm vochtig om nog ver het moeras in te gaan.We hebben een tour geboekt in het Garden District en we willen hiervoor niet te laat komen.

Onze tour start aan Lafayette Cemetery nr 1. Onze gids is een goedlachse dame met een heel luide stem. We hebben de tour geboekt via FreeOnFoot tours. De gidsen zijn vrijwilligers en in principe is de tour gratis. Maar ja, gratis bestaat niet in deze wereld, bedoeling is om iets te geven volgends de kwaliteit van de tour. Maar je kan dus inderdaad een gratis tour doen als je wilt, de fooien zijn geen verplichting en er zijn een paar mensen die op het einde van de tour geen fooi geven, wij niet natuurlijk ☺️

Raar om een kerkhof te bezoeken maar deze zijn heel bekend en de moeite om te bezoeken. De kerkhoven in New Orleans bestaan uit bovengrondse tombes, er zijn er verschillende in de stad en het is een toeristische attractie – creepy .... Maar goed, wij zijn ook toeristen en we zijn hier om kennis te maken met deze streek, zodoende ....

Het kerkhof bestaat uit tombes waar hele families worden begraven, in een ervan zijn blijkbaar 37 mensen begraven. Hoe groter de tombe hoe duurder. De gids legt ons uit hoe het mogelijk is om meerdere mensen op een kleine plaats te begraven, simple, de kist van de vorige overledene wordt verbrand en de botten opzij geschoven en een nieuwe kist komt in de tombe. Sterft er iemand binnen het jaar van de vorige overledene, dan wordt die gedurende het jaar in een voorlopige tombe geplaatst. Gezien de vochtigheid en de hoge temperaturen in New Orleans decomposeren de lichamen heel snel en binnen het jaar en blijven enkel de beenderen van de overledene over. We spenderen ongeveer een uur in deze “cemetery”, zoooo lang kan je denken maar de gids heeft heel veel te vertellen, te veel om hier op te schrijven dus stel voor als je echt geïnteresseerd bent, dan moet je hier toch eens komen.

Na het kerhof maken we een wandeling door de straten van het Garden District, dit is de duurdere wijk van New Orleans. In het begin van 1800 leefden hier Europeanen en Amerikanen. De Europeanen zaten in het French Quarter (dat is voor het einde van onze vakantie) en de Amerikanen in het Garden District. Deze hele wijk is 100 hectare groot en was oorspronkelijk een plantage. Toen de eigenaar failliet ging, werd de plantage in blokken opgesplitst en verkocht aan rijke Amerikanen die hun fortuin hebben gemaakt in koffie, suikerriet, katoen. Deze wijk heeft de best bewaarde historische heren huizen. Ze worden Antebellum mansions genoemd, gebouwd voor de burgeroorlog van 1861. Ze lijken in niets op onze herenhuizen, zijn heel groot – de grootste woning, zonder de tuinen is 2000 vierkante meter. Hier wonen blijkbaar 2 broers die niet werken ... Deze huizen zijn sinds 1974 bestempeld als historisch erfgoed en mogen enkel als familie woning verkocht worden. Dus opsplitsen in appartementen is niet toegelaten. We hebben er eentje van 800 vierkante meter gezien die verkocht wordt, vraagprijs voor de geïnteresseerden: 4.4 miljoen $. Jaarlijkse belasting rond de 400,000 $. Onze tour in deze wijk eindigt na een uurtje. We geven de gids een fooi en gaan op weg naar een apotheek. Ayhan is nog niet volledig genezen en mede door de lange reis voelt hij zich niet zo goed. Een paar pillen later gaat het wat beter en gaan we iets eten in .... de Cheesecake Factory. Om halfnegen liggen we in bed en vallen als een blok in slaap. Het was een mooie eerste kennismaking met New Orleans, maar we zijn doodmoe. Morgen vertrekken we hier richting Memphis, maar we blijven onderweg in 2 plantages slapen.

Foto’s